Ένα ντοκουμέντο ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ανατρέπει τις αριστερές αρλούμπες για τα Δεκεμβριανά

Πηγή : http://www.sakketosaggelos.gr/Article/306/

Ένα συγκλονιστικό ντοκουμέντο που ανατρέπει την τρέχουσα ιστορική άποψη γύρω από το ξεκίνημα των συγκρούσεων τον Δεκέμβρη του 1944. Η κλασσική αριστερή άποψη που είχε περάσει στις ευρύτερες μάζες έλεγε ότι η παράταξη της τότε κυβέρνησης ξεκίνησε τις συγκρούσεις με το αιματοκύλισμα του συλλαλητηρίου του ΕΑΜ στις 3/12/44.

Να, όμως, μια διαταγή του Γενικού Στρατηγείου του Ε.Λ.Α.Σ της ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ημέρας η οποία διατάσσει «... επίθεση κατά του Ζέρβα και... διάλυση της εθνοφυλακής καθ' άπασαν Ελλάδα...». Τη διαταγή υπογράφει ο Γιώργης Σιάντος (ΓΕΡΟΣ). Η υπογραφή του με κόκκινο μολύβι φαίνεται αχνά (λόγω του κόκκινου χρώματος) κοντά στη σφραγίδα.

Το ανατρεπτικό αυτό ντοκουμέντο από τα αρχεία του Ε.Λ.Α.Σ βρισκόταν στα χέρια του Π. Αναγνωστόπουλου και το έβγαλαν στο φως ο εκδότης Μπάμπης Γραμμένος (εκδόσεις Γλάρος) και ο Περικλής Ροδάκης. Υπάρχουν - όπως γίνεται φανερό από αυτό - άνθρωποι που βάζουν την ιστορική αλήθεια πάνω από το παραταξιακό συμφέρον.[/

Χαρακτηριστικά αποσπάσματα από την αποκαλυπτική συνέντευξη για τα περίφημα "Δεκεμβριανά" του Άρη Μωραΐτη στον Άγγε­λο Σακκέτο στις 5-12-95 στην εκπομπή «Το ντοκουμέντο της εβδομάδος» της τηλεόρασης "ΤΗΛΕ-ΤΩΡΑ". Η συνέντευξη αυτή δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "ΤΟΤΕ.." τεύχος 58, Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 1996.


Σακκέτος: Ο λόγος σ' εσάς κ. Μωραΐτη. Παρακαλώ μιλήστε μας για την απελευθέρω­ση, τα Δεκεμβριανά και τη συμφωνία της Βάρ­κιζας.

Μωραΐτης: Κατ' αρχήν θέλω να σας ευχα­ριστήσω για την πολύ ευνοϊκή κριτική σας του έργου που εγώ και οι συνεργάτες μου έχουμε ε­πιτελέσει μέσω του «ΤΟΤΕ». Τα Δεκεμβριανά δεν είναι ένα τυχαίο σημείο της ιστορίας μας, είναι ένα σημείο κατά το οποίο κρίθηκε η ιστο­ρία της Ελλάδος των τελευταίων 50 ετών. Εί­ναι όμως κι ένα κομβικό σημείο ανάμεσα στην αντίσταση της περιόδου 1941-44 και στον εμ­φύλιο που επακολούθησε. Το πρόβλημα είναι να εξετάσουμε τις διαστροφές που έχει υπο­στεί η αλήθεια για την περίοδο 1940-49, κορύ­φωμα της οποίας είναι τα Δεκεμβριανά. Σημειώστε ότι φέτος οι ημερομηνίες συμπίπτουν ημερολογιακά μ' εκείνες του 1944. Και τότε, ό­πως και τώρα. η 3η Δεκεμβρίου ήταν Κυριακή. Η αλήθεια λοιπόν εβιάσθη κτηνωδώς και από πολλές μεριές. Και βιάζεται ακόμη. Και λίγοι άνθρωποι τολμούν και λίγα ΜΜΕ, όπως το δι­κό σας, να δώσουν κάποια στοιχεία της αλή­θειας. Κατ' αρχήν ο πρώτος βιασμός της ιστο­ρίας, κι αυτό ήταν φυσικό, έγινε από τους νι­κητές του εμφυλίου. Είναι λογικό όταν επι­κρατεί η μια πλευρά να μην επιτρέπει στην άλ­λη να μιλάει. Έτσι από το ’49 ως το ’74 μιλούσε η μια πλευρά.

Σακκέτος: Για όσους δεν γνωρίζουν περί Δεκεμβριανών, μπορείτε να μας κάνετε ένα χρονικό του τι ακριβώς προηγήθηκε εκείνων των γεγονότων;

Μωραΐτης: Αυτή η ιστορία ξεκινάει ήδη α­πό τον καιρό της γερμανικής κατοχής και της αντίστασης. Μπαίνει τότε το ερώτημα για το τι επεδίωκαν αυτοί που οργάνωσαν τις αντιστα­σιακές οργανώσεις. Το Ε ΑΜ ήταν η μεγαλύτε­ρη οργάνωση.
Το πώς συνέβη αυτό είναι μια μεγάλη ιστο­ρία. Ένας λόγος είναι διότι είχε στις τάξεις του τους κομμουνιστές, οι οποίοι διακρίνονται α­πό φανατισμό, οργανωτικότητα αλλά και αυτοθυσία. Ένας άλλος λόγος είναι ότι χρησιμο­ποίησε ανηλεώς βία. Σφάζανε όσους τολμού­σαν να δημιουργήσουν ανεξάρτητες ομάδες. Εάν κανείς δεν ήθελε να ενταχθεί στο ΕΑΜ ή εσφάζετο, όπως ο Ψαρρός, ή συνέβαινε το ε­ξής: υπάρχει ένας μεγάλος αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, ο Τσαούς Αντών, τον ο­ποίο, παρά την επιθυμία τους, δεν κατάφεραν να τον σφάξουν. Κατάφεραν όμως να περά­σουν στην ιστορία την άποψη ότι ήταν δοσίλογος. Γιατί πολέμησε τους Βουλγάρους.

Σακκέτος: Παρόλο που το ΕΑΜ δεν ήθελε να παρουσιάζεται ως αμιγώς κομμουνιστικό κίνημα είναι γεγονός πως τα σφυροδρεπανα που υπήρχαν στις σημαίες, τα πλακάτ και οι σφιγμένες γροθιές που κουνούσαν ρυθμικά, προκαλούσαν την ψυχολογική αντίδραση των μη κομμουνιστών. Γράφει ο Γεώργιος Ρούσ­σος: «και ετρόμαξαν πολλούς αστούς». Πολ­λοί εντάχθηκαν στο ΕΑΜ χωρίς να γνωρίζουν περί τίνος επρόκειτο. Διότι στη συνέχεια, στο βουνό, γινότανε η προπαγάνδα.

Μωραΐτης: Είναι σημαντικό να εξετάσου­με το πώς κατάφερε το ΚΚΕ από 4-5% που εί­χε προπολεμικά να φθάσει στο 14-24% μετα­πολεμικά σαν ΕΔΑ, και, το σπουδαιότερο, να έχει μια εντυπωσιακή επιρροή και συμπάθειες στο χώρο του Κέντρου. Για να καταλάβετε το μέγεθος της επιρροής της Αριστεράς σας θυμί­ζω ότι προδικτατορικά, από το '50 ως το '67, ό­ποιον Δήμαρχο ήθελε η ΕΔΑ στην Αθήνα τον έβγαζε. Και να σκεφτεί κανείς ότι σήμερα η Αθήνα θεωρείται φέουδο της Ν.Δ.

Σακκέτος: Κανείς δεν αρνείται ότι χάρη στους μηχανισμούς τους είχαν μεγάλη προβο­λή σ' όλους τους χώρους.

Μωραΐτης: Θα σας πω μια μικρή ανθρώπι­νη ιστορία που δείχνει πώς το 4-5% έγινε 24% και βάλε. Υπήρχαν δύο χωροφύλακες, οι οποί­οι μετά την κατάληψη της χώρας από τους Γερμανούς, όταν έμαθαν τη συγκρότηση αντι­στασιακών οργανώσεων έφυγαν για το βουνό. Επειδή υποψιαζότανε ότι το ΕΑΜ ήταν φιλο-κομμουνιστικό πήγαν πρώτα στον ΕΔΕΣ. Εί­παν την ιστορία τους και ζήτησαν να εντα­χθούν στις Εθνικές Ομάδες που πολεμάνε τον κατακτητή. Παράλληλα δήλωσαν ότι ιδεολο­γικά είναι Βασιλόφρονες και Μεταξικοί. Οι άνθρωποι του Ζέρβα τους είπαν: Φύγετε, μό­νο προοδευτικούς δεχόμαστε. Πάνε λοιπόν στο ΕΑΜ και τους λένε τα ίδια πράγματα. Εκείνοι τους ρώτησαν: θέλετε να πολεμήσετε τον κατακτητή;
Θέλουμε, απάντησαν. Ελάτε, τους είπαν. Είναι αυτό μια αλήθεια που δεν έχει ειπωθή. Ο ΕΔΕΣ είχε καταστατικό πολύ αριστερότερο α­πό αυτό του ΕΑΜ. Αυτοί λοιπόν οι χωροφύ­λακες πολέμησαν με το ΕΑΜ. Μετά την απε­λευθέρωση διώχθηκαν από την Δεξιά, ενώ ή­ταν γεννήματα-θρέμματα δικά της και σίγου­ρα θαυμάσιοι Έλληνες, αφού έκαναν ό,τι μπο­ρούσαν για να πολεμήσουν τον κατακτητή. Κι έτσι οι άνθρωποι αυτοί κατέληξαν να γίνουν κομμουνιστές. Μια παρεμφερή ιστορία ανα­φέρει και η Μαρία Ιορδανίδου στα απομνημο­νεύματα της. Δηλαδή ανδρώθηκε το κομμου­νιστικό κίνημα λόγω των ανεκδιήγητων σφαλ­μάτων χειρισμού της αστικής παράταξης.

Σακκέτος: Ας έλθουμε τώρα στις 18 Οκτω­βρίου 1944, οπότε και επιστρέφει στην Αθήνα η κυβέρνηση Παπανδρέου. Από κει και πέρα θα ήθελα να μου πείτε ποιος ήταν ο ρόλος του Παπανδρέου και των ξένων δυνάμεων.

Μωραΐτης: Πολύ ουσιαστικό ερώτημα. Πιστεύω ότι ο Γ. Παπανδρέου ήταν μια φωτει­νή μορφή. Ήταν άνθρωπος με πηγαίο ταλέ­ντο, βαθιά μόρφωση και μεγάλη ευφυία. Ήταν άνθρωπος φιλελεύθερος και σοσιαλίζων. Όταν κάποτε έκανε δικό του κόμμα το ονόμα­σε «Σοσιαλιστικό». Δεν κατάφερε να πιάσει και αργότερα τον βλέπουμε Πρωθυπουργό και αρχηγό της Ένωσης Κέντρου, του οποίου η αποπομπή το '65 ήταν ολέθρια για όλους. Για το Στέμμα, τον ίδιο τον Παπανδρέου, την Ελλάδα και την Κύπρο. Και το γεγονός ότι ο Γ. Παπανδρέου ήταν μια καθαρά φιλελεύθερη πολιτική προσωπικότητα δίνει ιδιαίτερη ση­μασία στο ότι ήταν αυτός που όρθωσε το '44 το ανάστημά του στους κομμουνιστές, κάτι που ποτέ δεν του είχαν συγχωρήσει. Οι χειρισμοί του την περίοδο εκείνη έδειχναν ότι δεν είναι κάποιοι Δεξιοί που μάχονται τους κομμουνι­στές, αλλά ολόκληρο το πολιτικό φάσμα, Δε­ξιοί - Κεντρώοι - Αριστερίζοντες, είχαν συ­σπειρωθεί για ν' αντιμετωπίσουν τον κομμου­νιστικό ολοκληρωτισμό. Ο οποίος δεν θα οδη­γούσε μόνο σε κατάργηση της Δημοκρατίας, αλλά και σε ακρωτηριασμό της Ελλάδος. Γιατί θα πρέπει να δούμε τι θα γινόταν αν νικούσαν οι άλλοι. Η δική μου θέση είναι ότι όχι μόνον η Ελλάδα θα είχε γίνει Αλβανία οικονομικά, αλλά θα είχε χωρισθεί σε τρία κομμάτια. Τη Μακεδονία και την Θράκη θα την χάναμε. Αυ­τό ήταν παλαιό σχέδιο της Κομιτέρν, αλλά και του Πανσλαβισμού. Ακόμη και σήμερα ο α­κροδεξιός Ζιρινόφσκυ έχει στα σχέδια του την ενσωμάτωση Αν. Μακεδονίας και Θράκης στη Βουλγαρία, για να έχει ο Σλαβισμός διέξο­δο στη θάλασσα. Από την άλλη πλευρά θα συ­νέβαινε ό,τι και στην Κίνα. Εκεί οι κομμουνι­στές κατέκτησαν την ηπειρωτική Κίνα, αλλά τη νησιωτική, τη Φορμόζα, δεν τους επέτρεψαν οι κυρίαρχοι των θαλασσών, Άγγλοι και Αμερικανοί, να την πάρουν. Πράγμα που ση­μαίνει ότι αν νικούσαν οι κομμουνιστές θα εί­χαμε μια Ελλάδα χωρίς Μακεδονία και Θρά­κη, αλλά και χωρίς τα νησιά, όπου εκεί θα εδημιουργείτο μια εθνικιστική Ελλάδα.

Σακκέτος: Για να επανέλθουμε στα Δεκεμ­βριανά, θα διαβάσω ένα απόσπασμα από την ιστορία του Ρούσσου: «Η Κυβέρνηση φθάνει στην Αθήνα και γίνεται δεκτή με παλλαϊκές εκδηλώσεις ενθουσιασμού, στις οποίες όμως ε­πικρατούσαν τα ΕΑΜικά συνθήματα. Ο Πρω­θυπουργός Παπανδρέου, αφού ανέβηκε στην Ακρόπολη και ύψωσε την ελληνική σημαία σε μια συγκλονιστική τελετή, εξεφώνησε τον πρώτο κυβερνητικό του λόγο στην πλατεία Συντάγματος ενώπιον μυριάδων λαού. Αλλά και κατά την εκδήλωση αυτή επεκράτησαν τα οργανωμένα ΕΑΜικά πλήθη, τα οποία, στην αρχή τουλάχιστον του πρωθυπουργικού λό­γου, με τις βροντερές ιαχές τους και τα συνθή­ματα που ανέκραζαν ρυθμικά, δεν άφηναν τον Παπανδρέου να συνεχίσει. Τέλος όμως ε­κείνος, με τη ρητορική του δεινότητα και τη δραματικότητα των όσων έλεγε, επεβλήθηκε. Ο λόγος του ήταν σάλπισμα ενότητας, ενώ ε­ξάλλου περιείχε και συνθήματα τα οποία κο­λάκευαν κατά έναν τρόπο τα ΕΑΜικά πλή­θη».

Μωραϊτης: Επί χρόνια η παραδοσιακή Δε­ξιά κατηγορούσε τον Παπανδρέου σαν «συνο­δοιπόρο» επειδή κατά την ομιλία του αυτή είχε υιοθετήσει το σύνθημα «Πιστεύω στη Λαοκρατία». Αν βρισκόταν όμως κάποιος στο μέ­σον ενός πλήθους μαινόμενων αριστερών, τι θα έκανε; Έπρεπε να ελιχθεί.

Σακκέτος: Μέχρι ενός σημείου συμφωνώ. Διότι εκείνη την ώρα ο Παπανδρέου λέγοντας το «Πιστεύομεν και εις την Λαοκρατίαν» πέ­τυχε για κάποιο διάστημα ο κόσμος να τα χά­σει. Δεν ήξερε πώς ν' αντιδράσει. Αλλά ήταν τόσο μεγάλες οι αντιθέσεις μεταξύ αστικών κομμάτων και αριστεράς που θα οδηγούσαν σύντομα στη σύγκρουση. Εδώ θα ήθελα να πω κάτι άλλο. Μέχρι τη στιγμή εκείνη οι κομμουνι­στές δεν είχαν πάρει εντολή από τον Στάλιν για επανάσταση, δεδομένου ότι είχε αρχίσει να ισχύει η συμφωνία Στάλιν-Τσώρτσιλ που έδι­νε στην ΕΣΣΔ_μόνο το 10% επί της Ελλάδος. Συνεπώς από πού έπαιρναν εντολές; Μόνοι τους οδηγήθηκαν σ' αυτές τις ακραίες καταστάσεις;
Μωραΐτης: Στις 3 Δεκεμβρίου οι κομμουνι­στές ισχυρίζονται ότι έκαναν ένα ειρηνικό συλλαλητήριο στην πλατεία Συντάγματος και ξαφνικά οι χωροφύλακες άρχισαν να πυροβο­λούν με αποτέλεσμα να αρχίσει η εμπλοκή.

Σακκέτος: Οι ΕΑΜικοί συγγραφείς υπο­στηρίζουν πράγματι αυτό. Άλλοι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι άρχισαν αυτοί.

Μωραΐτης: Έχουμε ένα ντοκουμέντο που έχει δημοσιευθεί προ δέκα ετών στο τεύχος 36 του ΤΟΤΕ. Το οποίο λέει τα εξής μεταξύ άλ­λων:

«Αφαιρέσατε πρωτοβουλία από Ζέρβα. Άμα πέρας προετοιμασίας επιτεθείτε. Διατάξ­τε άμεση διάλυση εθνοφυλακής κατ' άπασα την Ελλάδα...»
Ημερομηνία 2 Δεκεμβρίου 1944.
Υπογραφή «Γέρος», δηλαδή ο Γιώργος Σιάντος, τότε αρχηγός του ΚΚΕ.

Το ντοκουμέντο αυτό φέρανε στην επιφά­νεια αριστεροί. Ο εκδότης Χ. Γραμμένος και ο συγγραφέας Περικλής Ροδάκης. Από αυτό φαίνεται ότι από τις 2 Δεκεμβρίου ο Σιάντος έ­δινε διαταγή επιτεθείτε. Πού όμως στόχευε τη στιγμή που δεν είχε ούτε την υποστήριξη του Στάλιν; Αυτό το ερώτημα με απασχολεί 20 πε­ρίπου χρόνια και έχω διαμορφώσει καταστα­λαγμένη άποψη. Όταν γινότανε οι μάχες των εθνικοφρόνων Ελλήνων και των Εγγλέζων ε­ναντίον των κομμουνιστών ο Αγγλικός τύπος κατέγραφε τα γεγονότα. Τι έγραφε όμως ο Αμερικανικός τύπος; Εκφραζόταν βασικά με συμπάθεια υπέρ του ΕΑΜ.

Σακκέτος: Μην ξεχνάτε ότι και στην Αγγλία πολλές οργανώσεις είχαν ταχθεί υπέρ των κομμουνιστών. Όχι όμως και η πολιτική η­γεσία, η οποία επείσθη από τον Βασιλέα Γεώρ­γιο και ορισμένους άλλους να ενισχύσουν τον αγώνα των Ελλήνων για την αντιμετώπιση του κομμουνισμού.

Μωραΐτης: Ας έρθουμε να δούμε τι λέγανε και οι Σοβιετικοί τις ημέρες εκείνες. Τίποτα δεν λέγανε. Δεν υπήρχε Ελλάδα γι' αυτούς ΤΟΤΕ! Που σημαίνει τι; Έμμεσα πλην σαφώς δίνανε το πράσινο φως στους Άγγλους να χτυ­πήσουν.

Σακκέτος: Το θέμα τελικά είναι ποιοι όπλι­σαν τα χέρια των Ελλήνων για να αλληλοεξοντωθούν. Εάν το έκαναν οι Έλληνες δεν με α­πασχολεί τόσο, διότι από συστάσεως ελληνικού κράτους όλο εμφύλιες διαμάχες είχαμε. Αν το έκαναν όμως οι ξένοι με ενδιαφέρει να το ξέρω.

Μωραΐτης: Επιτρέψτε μου πρώτα να ολο­κληρώσω. Τον ίδιο καιρό οι Γερμανοί ξέρετε τι θέση είχανε πάρει; Τόσο αυτοί όσο και η κυ­βέρνηση δοσιλόγων του Τσιρονίκου, που είχε έδρα την Βιένη και είναι ελάχιστα γνωστή, εκόπτοντο υπέρ του ΕΑΜ.
Ο Αλέξανδρος Παπάγος που τότε βρισκό­ταν στην Γερμανία αιχμάλωτος των Ναζί, ανα­φέρει στο βιβλίο του «Δύο χρόνια στα στρατό­πεδα συγκεντρώσεως τα Α' περιόδου, σελ. 63):
«Αι πρώται εξ' Ελλάδος και μέσω Τουρ­κίας ληφθείσαι πληροφορίαι τας οποίας ανέγραψεν ο Γερμανικός τύπος και εξεμεταλλεύθη κατά τας ραδιοφωνικάς εκπομπάς η προ­παγάνδα του Αρ. Γκαίμπελς, μας προεκάλεσαν ανέκφραστον οδύνην. Οι Γερμανοί εις τας καθημερινάς ανακοινώσεις των έχυνον το δηλητήριόν των ισχυριζόμενοι ότι όπου απεχώρει ο στρατός των εξαπελύετο η αναρχία, ο εμ­φύλιος πόλεμος, η κρατική αποσύνθεσις. Αυ­τά ελέγοντο εις την Γερμανικήν διάλεκτον διά την εσωτερικήν κατανάλωσιν. Εις την Ελληνικήν όμως εκπομπήν, ως αργότερον επληροφορήθην, ηκολουθείτο διάφορος πολιτική. Ο πο­λύς εκφωνητής του Γερμανικού ραδιοσταθ­μού, ο περιβόητος Κυριάκης, έπλεκε καθημε­ρινώς το εγκώμιον των επαναστατών του «ΕΛΑΣ» υποσχόμενος ταχίστην εκ Γερμανίας αρωγήν εις όπλα και παροτρύνων αυτούς να ρίψουν εις την θάλασσαν τον επί των Ελληνι­κών εδαφών αποβιβασθέντα Αγγλικόν στρατόν. Εις μιαν δε των εκπομπών αυτών εξώρκισε με στόμφον τους στασιαστάς να ανθέξουν επί δύο μήνας εν αναμονή του Γερμανικού στρατού ο οποίος θα επανήρχετο εις την Ελλά­δα διά να εκδιώξη τους Άγγλους κατακτητάς.
Ποίον ύψος θρασύτητος και αναίδειας απητείτο διά να ομιλούν περί κατακτητών οι Γερμανοί οι λεηλατήσαντες την Ελλάδα, οι ανασκάψαντες αυτήν απ' άκρου εις άκρον, οι πυρπολήσαντες εκατοντάδες χωρίων της, οι θανατώσαντες χιλιάδας πολιτών της, οι σκορπίσαντες εις το πέρασμα των το πένθος και την συμφοράν.
Και ως να μη ήρκει η καθημερινή αυτή α­ντεθνική προσπάθεια τον περιβόητου Κυριάκη, ανεγνώσθη από ραδιοφώνου και διάγγελ­μα προς τον «ΕΛΑΣ» τον αυτοτιτλοφορηθέντος Προέδρου μιας δήθεν Ελληνικής κυβερ­νήσεως. Η κυβέρνησις αύτη εσχηματίσθη εν Βερολίνω υπό του Έκτορος Τσιρονίκου. Ο κατάπτυστος ούτος άνθρωπος έχων την αναισχυντίαν να ομιλή εξ ονόματος της Ελλάδος, εξέφρασε προς τους επαναστάτας την βαθυτάτην ευγνωμοσύνη του Έθνους διά τον ηρωϊκόν των αγώνα εναντίον των Άγγλων εισβολέ­ων, όπως απεκάλεσε τους Συμμάχους μας ελευθερωτάς».

Σακκέτος: Θα σας πω γιατί. Διότι επίστευαν ότι επεμβαίνοντας οι Άγγλοι γίνονταν αυτό­ματα ρυθμιστές των ελληνικών πραγμάτων.

Μωραΐτης: Έχει σημασία να σκεφθεί κα­νείς πως οι Άγγλοι ενεργώντας όχι μόνο για λογαριασμό τους αλλά για λογαριασμό και των τριών μεγάλων συμμάχων, αναγκάσθη­καν να μεταφέρουν στρατεύματα από το ιτα­λικό μέτωπο, που ήταν ακόμη ανοιχτό. Δηλα­δή, κατ' αυτόν τον τρόπο, το ΕΑΜ λειτουρ­γούσε σαν σύμμαχος των Γερμανών. Αυτό ε­ξηγεί γιατί τότε ωρύετο το Γερμανικό ραδιόφωνο: κρατάτε αδέλφια Ελασίτες. Αυτό είναι κάτι που ανατρέπει τη διαδεδομένη αλήθεια που πλασάρουν τα ανεκδιήγητα μεγάλα ΜΜΕ, ότι δηλ. οι Ελασίτες αγωνίζονταν για την ελευθερία της Ελλάδος, και όχι για την κομματική επικράτηση. Και η εντελώς αρνητι­κή συνεισφορά του Ε.Λ.Α.Σ. στον συμμαχικό αγώνα, δεν βρίσκεται μόνον στο ότι οι Βρετα­νοί απέσυραν μάχιμες μεραρχίες που πολεμάγανε τους Γερμανούς στην Ιταλία προκειμένου να επιβάλουν στον Ε.Λ.Α.Σ. την θέληση και των τριών μεγάλων συμμάχων. Βρίσκεται κυρίως στο ότι η διάσπαση των τριών συμμά­χων ήταν η τελευταία ελπίδα του Χίτλερ. Ο Ε.Λ.Α.Σ., αθέλητα φυσικά, μέσα στην αφρο­σύνη της ηγεσίας του, έσπρωχνε προς τα εκεί. Εάν ο Στάλιν δεν ήταν ένας ψύχραιμος γίγας τη; γαιωπολιτικής, θα έπεφτε στην παγίδα των Ελλήνων ομοϊδεατών του.
Όπως αναφέρουν οι ιστορικοί του Β' Πα­γκοσμίου Πολέμου ο Χίτλερ κατά την διάρ­κεια των Δεκεμβριανών ζητούσε διαρκώς να ενημερωθεί για την κατάσταση στην Ελλάδα.
Την στιγμή που την ανατίναξη της γέφυ­ρας του Γοργοποτάμου όχι ο Χίτλερ, αλ­λά ούτε καν ο αρμόδιος στρατηγός δεν την πληροφορήθηκε έστω, αφού είχε γί­νει «κατόπιν εορτής» (25-11-42), δηλαδή μετά την μάχη του Ελ Αλαμέιν! Ο Γοργοπόταμος ήταν το μεγαλύτερο στρατιωτι­κό επίτευγμα του Ε.Λ.Α.Σ., και είναι γνωστό ότι σε αυτό βοήθησε και ο Ε.Δ.Ε.Σ. Ας ζυγίσει λοιπόν ο καθένας μας τα θετικά και τα αρνητικά του Ε.Λ.Α.Σ. στον συμμαχικό αγώνα. Αλλά ο Στάλιν δεν έπεσε στην παγίδα.
Δεν έχω όμως απαντήσει στο ερώτη­μα για το ρόλο του ξένου παράγοντα. Το μαχαίρι στο χέρι του Έλληνα, Δεξιού και Αριστερού, το έβαλε ο Εγγλέζος για να πολεμήσει σε πρώτη φάση τους Γερμα­νούς. Τα χέρια ήταν ήδη οπλισμένα από το αντάρτικο.

Σακκέτος: Ο ίδιος ο Αλεξάντερ λέει πως οι Αριστεροί κρατούσαν τα όπλα με υστεροβουλία.

Μωραΐτης: Δεν πρέπει να πέφτουμε στην παγίδα να αποδίδουμε όλες τις ευ­θύνες στους Άγγλους. Διότι ναι μεν μας έβαλαν οι Εγγλέζοι να σκοτωθούμε, αλ­λά γιατί δεν έβαλαν τους Βέλγους, τους Ολλανδούς ή κάποιον άλλο λαό; Βρήκαν πρόσφορο το έδαφος και το χέρι του Έλληνα να βγάζει το μάτι του αδελφού του. Συνεπώς πρέπει να κατηγορούμε την αιώνια τάση μας για αλληλοσφαγή.

Σακκέτος: Θα ήθελα εδώ να δώσουμε το μήνυμα: εάν γνωρίζουμε την ιστορία δεν πρό­κειται πάλι να υποπέσουμε στα ίδια λάθη.

Μωραΐτης: Αγαπητέ μου θα σας απογοη­τεύσω. Ο Έλληνας έχει διαβάσει την ιστορία και έχει πολλές φορές υποπέσει στα ίδια λάθη. Κάθε γενιά διδάσκεται μόνον από την δική της πείρα όπως ακριβώς και σε ατομικό επίπεδο, ο νέος άνθρωπος δεν αποδέχεται στην πράξη αυτό που λέμε «πείρα των παλαιοτέρων». Αυ­τή είναι η μαύρη αλήθεια. Ίσως σε μια άλλη ε­ποχή η ιστορία πραγματικά να μας διδάσκει.
Κλείνοντας θα ήθελα να σημειώσω πως, μιας και μιλάμε για κομμουνισμό, τόσο ο Πλά­των όσο και ο Αριστοτέλης είχαν εξετάσει το ζήτημα του κομμουνισμού και είχαν προβλέ­ψει την αποτυχία του εάν εφαρμόζετο.

Ξαναβάζω το έγγραφο - ντοκουμέντο γιατί χάθηκε



http://www.sakketosaggelos.gr/Article/3444/